Dowiedzialam sie dzisiaj ze przez pewien czas bylam oszukiwana. Ktos kiedys cos powiedzial i ja w to uwierzylam, a dzisiaj sie okazalo ze to nieprawda. A tamta osoba nawet tego nie pamieta. Nie cierpie jak ktos sobie ze mnie robi zarty, jak oszukuje i klamie. Moj byly czesto mnie oszukiwal, to jest okropne, po prostu okropne. Jestem wkurzona i zla i moj dobry humor gdzies sie ulotnil. A to byla osoba na ktorej w jakis sposob mi zalezalo.........
..udany,czyli bez facetów.. hahaha Przez weekend bylam w szkole i urzadzilysmy sobie z dwiema kolezankami dwa babskie wieczory, w sobote i niedziele. Odwiedzilysmy kilka knajp i usmialysmy jak dzikie konie hahahah Choc w tajemnicy musze przynac, ze od czasu do czasu zerkalysmy w meska strone w nadziei poznania jakiegos rycerza.... Ale sobie dowcipkuje, przeciez tacy nie istnieja..
Nastapila u mnie wyrazna poprawa humoru, w zasadzie nawet nie weim czemu. Doszlam do wniosku ze do szczescia facet wcale nie jest az tak bardzo potrzebny i wyluzowalam......
i byc kochanym tez.. Tesknie za tym, brakuje mi tego, tych gestow, czulosci, pocalunkow, rozmow, wspolnego milczenia, patrzenia w tym samym kierunku, wspolnych marzen... Zawsze gdy sie beznadziejnie zakocham mowie sobie ze nstepnym razem, ze bedzie ktos inny, ze wtedy sie uda, ze bedzie ok.. Ale gdy przychodzi ktos inny, gdy znowu przychodzi nadzieja, ze teraz ktos zakocha sie we mnie podobnie jak ja w nim, ze bede szczesliwa, ze bedzie pieknie... Potem okazuje sie, ze to jednak nie to i znowu czekam, ze moze kiedys.... Wiec narazie czekam, moze kiedys...